گز شاخصترین نماد هنر شیرینی سازی شهر اصفهان است که میتوان بسیاری از خصوصیات آفرینشهای این شهر را در آن دید. سابقه تولید این محصول به بیش از چند قرن میرسد که در طول سالیان ابزار و روشهای تولید هم گام با رشد علوم متحول شده، به گونهای که امروزه دخالت دست در ساخت و فرآوری گز به حداقل رسیده است. همچنین جنس دستگاههای ساخت گز نیز مطابق با استانداردهای جهانی است که این امر تاثیر به سزایی در بالا بردن سطح کیفی و بهداشتی گز داشته است.
ترکیبات اصلی گز عبارت است از شکر، گلوکز، مغزها (که عموما پسته یا بادام هستند)، سفیده تخم مرغ، گلاب، ترنجبین و برخی طعم دهندههای گیاهی دیگر که استفاده از آن نزد سازندگان مختلف فرق میکند و باعث تفاوت در کیفیت و طعم گزهای مختلف میشود.
گز به عنوان شیرینی که در آن از هیچ ماده افزودنی شیمیایی از قبیل رنگها، اسانسها و نگهدارندهها استفاده نمیشود و عاری از تمام زیانهایی است که این گونه مواد (حتی در صورت مصرف محدود) برای مصرف کننده دارند. علاوه بر این به خاطر استفاده از افزودنیهای گیاهی متعدد که هر کدام به تنهایی دارای خواص اثبات شده متعددی هستند، سرشار از خواص است. به این خاطر شاید بتوان گفت گز بهترین شیرینی برای تمام سنین به خصوص کودکان است.
گز باید در جای خشک و خنک نگهداری شود. بهترین شیوه خرید به اندازه مصرف است. ولی چنانچه بخواهید گز را به مدت طولانی نگهداری کنید، هر بسته را قبل از باز کردن روکش روی جعبه در یک کیسه نایلونی قرار دهید و به گونهای بسته بندی کنید که هوای محیط وارد آن نشود و آن را در فریزر قرار دهید، به این روش میتوانید گز را تا یک سال نگهداری کنید.
قنادی مظفری در سال 1310 در شهر اصفهان توسط مرحوم حاج محمد علی سید مظفری افتتاح گردید و انواع شیرینیجات، گز، سوهان و شربت آلات در این موسسه تولید میگردید. سپس از دهه 1340 به مدیریت حاج حسین سید مظفری تمرکز تولید از شیرینیجات مختلف به سمت گز و سوهان معطوف گردید و سعی بر آن شد که از مواد درجه یک، محصولات برتر و با کیفیت تولید و به مشتریان عرضه گردد.